Przewodnik po gatunkach - Molinezje

Ryby molinezje są chętnie hodowane w akwariach z prostej przyczyny: to grupa mocno towarzyska, która zadziwia swoim przepięknym wyglądem a w szczególności zabarwieniem ciała. W szczególności uznanie zyskały czarne ryby akwariowe, wyróżniające się kontrastowością i od razu zwracające na siebie uwagę. Poszczególne gatunki molinezji mają swoje indywidualne wymagania, chociaż wciąż zalicza się je do ryb zalecanych osobom początkującym. Jak wygląda prawidłowa hodowla molinezji?

Charakterystyka i przegląd gatunków

Najpopularniejszym gatunkiem w obrębie grupy jest molinezja ostrousta (Poecilia sphenops) naturalnie występująca w wodach Ameryki Środkowej, Ameryki Południowej i Karaibów. Intensywnie wybarwione molinezje doczekały się różnych odmian hodowlanych i podgatunków. W sprzedaży dostępne są takie rodzaje jak: molinezja czarna, molinezja biała, molinezja żółta, molinezja lirowa czy molinezja księżycowa. Ta ostatnia (określana jako molinezja black molly) powstała ze skrzyżowania molinezji ostroustej z i molinezji szerokopłetwej (Poecilia latipinna). Molinezja jest łatwa do rozpoznania – nawet płeć można bez problemu określić. Samice są większe (nawet do 12 cm długości, przy czym samiec dorasta do 7 cm), grubsze i słabiej zabarwione. Ponadto u samców występuje wyraźne gonopodium (zewnętrzny narząd kopulacyjny). Rzadsza w akwariach jest molinezja żaglopłetwa (Poecilia velifera), nieco bardziej wymagająca i osiągająca większe rozmiary. Samica może dorastać do 18 m, samiec jest mniejszy (do 15 cm). To molinezja złota, przebarwiająca się także na pomarańczowo, czasem z białym brzuchem. W sprzedaży można spotkać jeszcze więcej mieszańców – molinezje krzyżowano nawet z gupikiem pawim oczkiem.

Molinezja – rozmnażanie i tryb życia

Rybki akwariowe takie jak molinezja mogą w szybkim czasie zarybić zbiornik – rozmnażanie w warunkach domowych nie przysparza żadnych problemów. Samiec zapładnia samicę za pomocą gonopodium. Najczęściej do tego dochodzi przy stosunkowo wysokiej temperaturze wody (powyżej 26ºC). To stworzenia jajożyworodne, ikra molinezji znajduje się w ciele samicy, która rodzi w pełni ukształtowany narybek. Jak poznać, że molinezja jest w ciąży? - to łatwe. Molinezja (złota, czarna lub inne) w ciąży ma wyraźnie zaznaczoną plamkę przy odbycie i powiększony brzuch a przed porodem staje się nabrzmiała. Ciąża trwa ok. 30-40dni. Poród molinezji powinien przebiegać w oddzielnym akwarium lub kotniku. Ryby wykazują tendencję do kanibalizmu – dlatego rozmnażanie molinezji czarnej (i innych) powinno się „kontrolować” i we właściwym momencie samicę ponownie przenieść do akwarium zbiorowego. Molinezja rodzi kilkadziesiąt młodych ryb, którym powinno się podawać rozdrobniony pokarm. Ogólnie molinezje uchodzą za gatunek towarzyski, zdarzają się jednak odchyły od normy. Czasem (zwłaszcza w nadmiernie zarybionych zbiornikach) podgryzają płetwy innym rybom (a przy tym skubią rośliny). Są ruchliwe – wszędzie jest ich pełno – przez co zyskały popularność zwłaszcza u dzieci. Aktywność wykazują przez większą część dnia i penetrują zbiornik w poszukiwaniu pokarmu nawet po wyłączeniu oświetlenia.

Najważniejsze wymagania molinezji

Molinezje można hodować w mniejszych akwariach (w małych grupach), jednakże podobnie jak w przypadku gupików warto zapewnić im zbiornik o długości przynajmniej 60 cm. Ryby są ruchliwe i przy braku przestrzeni mogą stawać się agresywne lub przeciwnie – osowiałe. Dużych akwariów wymagają molinezje żaglopłetwe – tutaj minimalna długość szyby wynosi 80-100 cm. Najlepiej czują się więc w zbiornikach o pojemności od 100 l. Optymalna temperatura wody wynosi 23-28ºC, molinezje nie lubią przy tym wahań temperatury oraz spadków poniżej dopuszczalnej normy. Prawidłowa twardość wody oscyluje w granicach 11-30ºn a pH wynosi 7,5-8,5. Zalecane są częste podmiany wody i stosowanie wydajnych filtrów (najlepiej z kilkoma wkładami filtracyjnymi). Czarna ryba akwariowa molinezja lubi zbiorniki dobrze napowietrzone, często pływa w pobliżu powierzchni filtracyjnymi i preferuje zbiorniki gęsto obsadzone roślinnością. Ze względu na fakt, że nie każdy gatunek wytrzymuje „zakusy” ryb, warto kupić te „prawie niezniszczalne”, np.: anubiasy. W złych warunkach molinezje często chorują – pierwszymi objawami jest mniejsza aktywność i stulenie płetw.

Karmienie molinezji

Prawidłowe karmienie molinezji polega na wyważonym podawaniu pokarmów pochodzenia roślinnego oraz zwierzęcego. Ten pierwszy to m.in. spirulina (płatki, tabletki) oraz plankton. Ponadto ryby same żywią się glonami w akwarium, rzęsą wodną (lub podskubują uprawianą zieleń). Z pokarmów zwierzęcych/mięsnych cenione są larwy komarów, ochotka, dafnie, a nawet mrożone serce wołowe.

Molinezja ze względu na łatwość hodowli to cenny nabytek w różnorodnych akwariach. Wysokie zdolności rozrodcze w sztucznych warunkach sprawiają, że poszczególne gatunki są tanie i łatwo dostępne.