Przewodnik po gatunkach - złote rybki

Złota rybka (Carassius auratus auratus) to podgatunek karasia chińskiego chętnie hodowany w hobbystycznych akwariach. W przeciwieństwie do swoich kuzynów z oczek wodnych czy stawów, ryba nie osiąga tak znacznych rozmiarów (zwykle jej długość ciała wynosi 10-20 cm). To gatunek nie tylko efektowny z wyglądu, ale i mało kłopotliwy w hodowli. Połączenie tych „atutów” sprawiło, że złota rybka akwariowa jest ceniona na całym świecie.

Złote rybki – charakterystyka i gatunki (podgatunki)

Złote rybki nie występują w środowisku naturalnym, są rezultatem wielowiekowej selekcji (ponad 1000 lat!) i krzyżowania różnych form/gatunków. Najczęściej praktykowano to w Chinach, Japonii i Wietnamie. Dawniej wierzono, że charakterystyczne, sympatyczne rybki przynoszą szczęście i zapewniają fortunę. Podstawowa odmiana złotej rybki ma krągłe ciało (o długości do 20 cm), zrównoważone niezbyt długie płetwy i pomarańczowe lub pomarańczowo-białe zabarwienie ciała. W wyniku hodowlanych eksperymentów uzyskano jednak wiele podgatunków różniących się wyglądem. Najpopularniejsze rybki ozdobne wywodzące się od karasia to welon (wyróżniający się okazałością płetw i długiego ogona), teleskopy (z charakterystycznymi wyłupiastymi oczami) i pyzatek (posiadający pęcherze po obu bokach głowy). Dymorfizm płciowy u złotych rybek nie jest wyraźnie zaznaczony. Samica jest bardziej krągła i większa od samca (a w okresie tarła na jej skrzelach pojawia się wysypka – to nie choroba a naturalne zjawisko).

Tryb życia i rozmnażanie rybek

Złote ryby akwariowe są ruchliwe i nader ciekawskie. Większość czasu spędzają na penetracji dna w poszukiwaniu pokarmu, a nawet w „sprawdzaniu” dekoracji. Nierzadko prowadzi to do zniszczenia bardziej delikatnej zieleni. Można hodować je w stadach, ale dobrze czują się także w parach. Wydanie potomstwa w przydomowych akwariach jest niecodziennym wydarzeniem. Złote rybki można do tego zachęcić, podwyższając temperaturę wody (ok. 25°C) i karmiąc pokarmem bogatym w białka. Nawet to nie daje jednakże gwarancji, że dojdzie do zapłodnienia, złożenia ikry (a tym bardziej pojawienia się narybku). Samice składają jaja na dnie w pobliżu roślin, wtedy trzeba je odseparować (aby jej nie zjadły). Wylęg trwa kilka dni. Optymalnie młody narybek powinno się trzymać w kotniku lub oddzielnym akwarium. Dorosłe ryby najlepiej łączyć w obrębie grupy. Dobrym, nieinwazyjnym towarzystwem dla nich są także gatunki zasiedlające strefę dna (np.: zbrojniki). W przypadku hodowli podgatunków o długich płetwach trzeba unikać zakupu ryb, które lubią je podskubywać.

Złota rybka – jak ją hodować?

Niestety uważa się, że złota rybka może żyć w każdych warunkach i w jej przypadku często praktykowana jest hodowla w szklanej kuli. To środowisko niekorzystne – zarówno pod względem miejsca, jakości wody, jak i kształtu zbiornika. Fakt, ryba radzi sobie przez pewien czas, ale jest mało żywotna, osowiała i często choruje. W rzeczywistości złote rybki potrzebują przestrzeni i powinno się je hodować w akwarium o pojemności przynajmniej 80-100 l. Stado składające się z 6-8 litrów wymaga zbiornika 120-200 litrowego. Lubią korzystać z całej długości akwarium (warto pozostawić im wolny front obsadzony co najwyżej niskimi roślinami). To ryby zimnolubne, dobrze jednak czują się w temperaturze pokojowej (optymalny zakres wynosi 18-24°C). Akwarium ze złotymi rybkami nie wymaga więc montażu grzałki. Woda powinna być dobrze napowietrzona i stale filtrowana (sprzęt musi być wydajny). Złote rybki mają tendencje do szybkiego zanieczyszczania zbiornika. Co 1-2 tygodnie powinno się podmieniać część wody. Prawidłowe pH wody wynosi 6,0-7,5 a twardość 5-20°. Ryby lubią miejsca o bogatej roślinności. Zieleń trzeba jednak dokładnie wybierać, unikając tej o drobnych pędach i liściach. Z reguły w akwarium wytrzymują tylko gatunki „żelazne”, np.: popularne anubiasy. Rodzaj i barwa podłoża nie ma większego znaczenia. Dekoracje powinny być stabilne, w przeciwnym wypadku ryby mogą je przesuwać lub przewracać. Akwarium należy regularnie i intensywnie doświetlać (nie tylko dla wzrostu roślin, ale także wybarwienia ryb).

Żywienie złotych rybek

Złote rybki są wszystkożerne – dobór pokarmu dla nich nie jest więc problemem. Dietę należy im zrównoważyć stosując zarówno karmę pochodzenia roślinnego, jak i odzwierzęcego. Poza płatkami i granulatami chętnie spożywają rozwielitki, oczliki, larwy komarów, fragmenty dżdżownic czy dafnie. W sprzedaży dostępny jest optymalny dla nich pokarm dla ryb zimnowodnych. Narybek powinno się karmić larwami solowca, planktonem, ewentualnie mocno rozdrobnionymi płatkami. Karmiąc ryby, trzeba pamiętać, aby nie umieszczać jednorazowo w akwarium zbyt dużych dawek (lepiej karmić częściej a mniej intensywnie). Złote rybki są żarłoczne – będą jadły dopóki nie pojawi się u nich problem z pęcherzem pławnym (najczęściej kończący się śmiercią). W dobrych warunkach złote rybki mogą żyć nawet przez 20-30 lat.